7- فرگرد راستی و ناراستی

ارمغان کُرنش در برابر نادان ، سختی دو چندان است. حکیم ارد بزرگ

از آه و نفرین بزرگان و ریش سپیدان ، باید ترسید. حکیم ارد بزرگ

از پس پشیمانی ، می توان راه های تازه ای را برای نجات یافت. حکیم ارد بزرگ

اگر از خودخواهی کسی به تنگ آمده ای ، او را خوار مساز ، بهترین راه آن است که چند روزی رهایش کنی. حکیم ارد بزرگ

اگر دوستت ، آدمی نادان و خبرچین باشد ، خیلی زود ، اسیر وهم و سیاهی دل می شوی. حکیم ارد بزرگ

اگر دیگران را به زیباترین نام ها بخوانیم، چیزی از ارزشمان نمی کاهد ، مهم آنست که ما او را دلگرم ساخته ایم، آنگونه باشد که ما می گوییم. حکیم ارد بزرگ

اگر می خواهی بزرگ شوی ، از کردار نیک دیگران فراوان یاد کن. حکیم ارد بزرگ

امنیت بزهکار ، یکی از علل رشد فساد است. حکیم ارد بزرگ

آدم بزرگ به راستی ، خویش را باور دارد. حکیم ارد بزرگ

آدم بزرگ، زورگو نمی گردد، آدم کوچک است که پلید و دیو کردار می شود. حکیم ارد بزرگ

آدم کوچک ، بیش از حق خود می خواهد. حکیم ارد بزرگ

آدم های کوچک ، باور خویش را بهترین اندیشه می دانند. حکیم ارد بزرگ

آدمها را آنگونه بخواهیم که هستند ، نه آنگونه که می خواهیم. حکیم ارد بزرگ

آدمهای کوچک در کوچه و خیابان با صدایی بلند قهقه می زنند و فریاد می کشند. حکیم ارد بزرگ

آدمیان با یکدیگر یکی نیستند ، زنان و مردان ، هر یک بگونه ایی می اندیشند ، یکی دانستن آدمیان درست نیست . حکیم ارد بزرگ

آدمیان ترسو و ناکارآمد ، خود را در دنیای صوفیانه ، پیروز می بینند. حکیم ارد بزرگ

آدمیان خونریز ، از همه ترسوتر هستند. حکیم ارد بزرگ

آدمیانی که با دیگران رو راست نیستند ، با خود نیز ، بدین گونه اند. حکیم ارد بزرگ

آنانیکه تنها به خود می اندیشند ، براستی بزهکارند. حکیم ارد بزرگ

آنکه با آدمهای گستاخ گفتگو می کند، دیر و یا زود به گناه آنها گرفتار آید. حکیم ارد بزرگ

آنکه پوزش نمی داند چیست ، دوست خوبی نیست. حکیم ارد بزرگ

آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد ، خیلی زود تنها خواهد شد. حکیم ارد بزرگ

آنکه شکوه خرد و اندیشه را دید ، هیچگاه گردن کشی پیشه نکرد. حکیم ارد بزرگ

آنکه می دزدد ، نفرین و خواری ابدی برای خود به ارمغان می آورد. حکیم ارد بزرگ

آنکه ناراستی پیشه نموده ، خموشی دیگران هم برایش ترسناک است. حکیم ارد بزرگ

آنکه همسایه مرگ است ، از چیزی نمی هراسد. حکیم ارد بزرگ

آنگاه که نمی دانم چه می گویم، چیزی جز راستی، بر زبانم جاری نیست. حکیم ارد بزرگ

با فریب ، شاید بتوان چیزی بدست آورد ، اما این دستاورد ، مایه تباهی آدمی خواهد بود. حکیم ارد بزرگ

با نگاه پست ، مهرانگیزترین کارها را هم می توان ننگ شمرد. حکیم ارد بزرگ

بد اندیشان و بد کرداران ، خیلی زود ، در آتش افکار و کردار نادرستشان ، خواهند سوخت. حکیم ارد بزرگ

بدبخت کسی است ، که نمی تواند ناراستی خویش را درست کند. حکیم ارد بزرگ

بدترین مردم شهر، آب دهان خود را در کوچه و خیابان می اندازند. حکیم ارد بزرگ

بدخو ، زندگی اش کوتاه است. حکیم ارد بزرگ

بدخواهان را با فراموشی و دوری ، نابود کن. حکیم ارد بزرگ

بدکار ، نخستین و آخرین مردار کردار خویش است. حکیم ارد بزرگ

بدگویی ، رسوایی در پی دارد. حکیم ارد بزرگ

بدگویی از دیگران هنر نیست ، یاد بگیریم که خود ، درستکردار و انسان باشیم. حکیم ارد بزرگ

بدهکار ، فر و جایگاه خویش را به بازی گرفته است. حکیم ارد بزرگ

برای آنکه به فرودستی گرفتار نشوی، دست گیر آدمیان شو. حکیم ارد بزرگ

برای رستگاری ، همواره نگاهت به راستی باشد و درستی. حکیم ارد بزرگ

برای سرزمینی که روشنفکرش ، همواره سخن فرمانروایان زیاده خواه را ، آیینه وار تکرار می کند ، باید گریست. حکیم ارد بزرگ

برای نزدیکی و همگرایی خاندان خویش ، باید دستگیر یکدیگر شویم. حکیم ارد بزرگ

بسیاری از آدمیان ، اسیر واژگان بد خویش هستند. حکیم ارد بزرگ

بسیاری از جنگ ها ، بازتاب نا آگاهی است. حکیم ارد بزرگ

بسیاری از ستیزها ، برآیند دردها و گریه های دوران خردسالی است. حکیم ارد بزرگ

به آینده سرزمینی که جوانانش ، دارای اندیشه صوفیگری و گوشه گیری هستند ، امیدی نیست. حکیم ارد بزرگ

به هر اندازه دیگران را گرامی بداریم ، بزرگی و مهر آنها را بدست آورده ایم. حکیم ارد بزرگ

بهترین آدمیان ، آنانی هستند که گوهر مهربانی درونشان همواره جلوه گر است. حکیم ارد بزرگ

بهترین سپر در برابر دشمنان ، خرد و اندیشه است. حکیم ارد بزرگ

پشتیبانی از حقوق دیگران ، پشتیبانی از حقوق خود ماست. حکیم ارد بزرگ

پشیمانی ، اولین گام برای پوزش است. حکیم ارد بزرگ

پشیمانی که ما را به راه راست نکشاند ، هیچ ارزشی ندارد. حکیم ارد بزرگ

پوزش خواستن از پس کار ناشایست، بسیار زیباست و نشان پختگی روان. حکیم ارد بزرگ

پیش از آنکه ناراستی در درون ما شکافی هولناک پدید آورد، راستی جوییم. حکیم ارد بزرگ

تا هنگامی که از برتری خویش سخن می گویی ، دیده نمی شوی. حکیم ارد بزرگ

تصوف ، عرفان های هندی و بودیسم ، سرشتی هولناک دارند ، آنها از ما ، تکه گوشت هایی ناکارا و ناتوان می سازند. حکیم ارد بزرگ

تنها با از خودگذشتگی برای دیگران ، می توان جاودانه شد. حکیم ارد بزرگ

تنها پشیمانی را باید بخشید که بر ناراستی خود آگاه شده ، و آن را بر زبان جاری می سازد. حکیم ارد بزرگ

تنها کسی که دلیل خواری همیشگی ما می شود ، خود ما هستیم. حکیم ارد بزرگ

تنها مبارزه با ناراستی ها ، به ما ارزش می دهد ، وارون بر این ، همزیستی با تباهی ، سرافکندگی در پی دارد. حکیم ارد بزرگ

چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی شایستگان را ، بر نمی تابند. حکیم ارد بزرگ

چه بسیار گردن کشانی ، که به آنی ، دچار زبونی شدند. حکیم ارد بزرگ

چه نشانی از بد اندیش بجاست ؟ هیچ. حکیم ارد بزرگ

خاموشی بیشه نبرد ، فریادها در سینه دارد. حکیم ارد بزرگ

خبرچینی ، رسوایی در پی دارد. حکیم ارد بزرگ

خردورزی ، آدمیان را پاک خواهد نمود. حکیم ارد بزرگ

خشم و زور ، تنها ابزار ناراستی برای ماندن است. حکیم ارد بزرگ

خوار نمودن هر آیین و نژادی ، به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید. حکیم ارد بزرگ

خوارترین کارفرما ، کسی است که با ندادن و یا کم کردن دستمزد زیر دست خویش ،ناراستی پیشه نموده و فرمانروایی می کند. حکیم ارد بزرگ

در پس هر سخن بزرگان ، هزار اندیشه و نکته نهفته هست. حکیم ارد بزرگ

در سرزمینی که کار و آرمان بزرگ هست ، دوستی های نابهنجار دختر و پسر گل نمی کند. حکیم ارد بزرگ

درباره دیگران ، زود داوری نکنیم. حکیم ارد بزرگ

دشمن ! دشمن است ، فریب زبان چرب او را مخور. حکیم ارد بزرگ

دشمنی، به آدمی این زمان را می دهد که توانایی های خویش را باز شناسد. حکیم ارد بزرگ

رَد راستی ، رَد خویشتن است. حکیم ارد بزرگ

رسواترین آدمها ، فریبکارانند. حکیم ارد بزرگ

رسیدن به راستی و درستی ، چندان سخت و پیچیده نیست ، چه خوب است ، کمی به سرشت و منش کودکی برگردیم. حکیم ارد بزرگ

ره آورد گفتگو با نادان ، دو چیز است : نخست ، از دست دادن بخشی از زندگی ، و دیگری ، گرفتار شدن در گمان پوچ و بی ارزش. حکیم ارد بزرگ

ریشه آدم های سست بنیاد ، همانند نی های مرداب ، لرزان است. حکیم ارد بزرگ

زورگو ، خواب پریشان بسیار می بیند. حکیم ارد بزرگ

سازش بر روی داشته های به یغما رفته ما ، به نام آشتی جویی و دوستی ، از نادانی است. حکیم ارد بزرگ

ستیزه جویان ، کشته اندیشه های پلید خویش خواهند شد. حکیم ارد بزرگ

سرچشمه خوار نمودن دیگران ، بی شرمی و بی ادبی است. حکیم ارد بزرگ

سرنگونی ، با آدمهای شتابنده و عجول زاده می شود. حکیم ارد بزرگ

شمشیر نادان هایی که در برابر خردمندان می ایستند، خودسری است و خودستایی. حکیم ارد بزرگ

فرودستان ، در بهترین هنگامه هم ، بهانه های فراوان برای ناراستی های خود و انجام ندادن کارهایشان دارند . حکیم ارد بزرگ

فریادرس پاکزاد است، او گوشش پیشتر تیز شده و آماده کمک رسانی است. حکیم ارد بزرگ

فریادهای دردناک و ستمدیده ، شمشیرهاییست که هر آن ، به گونه ای بر روان ستمگران فرود می آیند. حکیم ارد بزرگ

فریادهای درونمان، به ما می گویند که تا چه اندازه، از خویشتن خویش دوریم. حکیم ارد بزرگ

فریب آدمیان ، پستی هولناک در پی دارد. حکیم ارد بزرگ

فریبکار و بد اندیش ، هیچ پایگاهی نخواهد داشت ، آخرین و ترسناکترین آموزه اش تنهاییست. حکیم ارد بزرگ

فریبکاران ، همه بستگان و یاران خویش را از دست می دهند. حکیم ارد بزرگ

کژی و ناراستی ، شکاف و رخنه گاه دیو خواهد شد. حکیم ارد بزرگ

کسانی که احساسات دیگران را به ریشخند می گیرند ، جنایتکارند. حکیم ارد بزرگ

کسانی که انسانیت را به زیر پا نهاده اند، بی شک در آغوش پستی و رذالت ، فرو افتاده اند. حکیم ارد بزرگ

کسانی که پیوسته از دشمن خویش یاد می کنند ، نادانسته ، او را بزرگ و بزرگتر می کنند. حکیم ارد بزرگ

کسانی که سازنده و درمانگر هستند ، کارشان را با فریاد و غوغا پیش نمی برند. حکیم ارد بزرگ

کسی که بدگویی می کند ، خواری را به جان می خرد. حکیم ارد بزرگ

کسی که فریفته نگاهی می گردد ، توان رها نمودن دیگران را ندارد. حکیم ارد بزرگ

کسی که گذشت و بخشش در درونش نیست ، تنها نام آدم را بر خود دارد. حکیم ارد بزرگ

کین خواهی از خاندان یک بدکار، تنها نشان ترس است، نه نیروی آدمهای فرهمند. حکیم ارد بزرگ

گردن کشان ، خیلی زود ، برده آدمهای بد کردار می گردند. حکیم ارد بزرگ  

مرد دلیر بهنگام ستیز و نبرد ، رایزنی و مشورت با ریش سپیدان را فراموش نمی کند. حکیم ارد بزرگ

مردانی که همواره از جایگاه و هنجار زنان پشتیبانی می کنند ، خود بیشتر از دیگران به نهاد زن می تازند. حکیم ارد بزرگ  

ناتوان ترین آدمیان ، آنانی هستند که نیروی بدنی خویش را به رخ دیگران می کشند. حکیم ارد بزرگ

نادان همیشه از آز و فزون خواهی خویش ، خسته است. حکیم ارد بزرگ

نادانی ، خودخواهی به بار می آورد. حکیم ارد بزرگ

ناراستی هایمان را بپذیریم چرا که بهانه آوردن آنها را دو چندان سنگین می کند. حکیم ارد بزرگ

نرمدلی و نرمش از آدمیست و سنگدلی و سختسری ، خوی اهریمن. حکیم ارد بزرگ

نزدیک شدن به آدمهای بی خرد ، تاوانی دهشتناک دارد. حکیم ارد بزرگ

نفرین به دلی که آه ستمدیدگان را نمی شنود، و دست گیر آدمیان نمی شود. حکیم ارد بزرگ

نگارنده و سخنگویی که دیگران را کوچک و خوار می نامد ، خود چیزی برای نمایش و بروز ندارد. حکیم ارد بزرگ

واژگان خویش را آرام و شمرده بیان کنیم. حکیم ارد بزرگ

همواره برای پاسخگویی به یورش دشمنان سرزمین خویش ، آماده باشیم. حکیم ارد بزرگ

هیچگاه ، از راستی و درستی خویش آزرده مباش ، چرا که در انتهای هر رویداد ، پیروزی از آن توست. حکیم ارد بزرگ