کسانی که پیوسته از دشمن خویش یاد می کنند، نادانسته، او را بزرگ و بزرگتر می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنگاه که دریا شدی، با چنگ کشیدن دیگران، رُخ و گونه ات، زخمی نخواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر دشمنت با روی خوش نزدیکت شد، در برابرش خموش باش و تنهایش بگذار. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر جانت در خطر بود، بجای پنهان شدن، بکوش همگان را از گرفتاری خویش آگاه سازی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
همواره برای پاسخگویی به یورش دشمنان سرزمین خویش، آماده باشیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

​

کسانی که پیوسته از دشمن خویش یاد می کنند، نادانسته، او را بزرگ و بزرگتر می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ

بهترین سپر در برابر دشمنان، خرد و اندیشه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمن، ابزار نابود ساختن آدمی را، در درون سرای او جست و جو می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمنانت را حقیر مپندار، آنها را بیش از خودشان باید شناخت و برای کارزار آماده بود. فیلسوف اُرُد بزرگ

هیچگاه هماورد خویش را کوچک مپندار، چون او انگیزه پیشرفت و پویش است. فیلسوف اُرُد بزرگ

آرزوی خودکامگان ماندگاریست، از این رو بدنبال تحمیق توده ها هستند، راهکار آن ها این است که هر روز یک دشمن تازه برای سرزمین خویش بتراشند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اشک یک ستمدیده، صدهزار گلوله را دفن می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ

دشمن ! دشمن است، هرگز فریب زبان چرب او را مخور. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمنی، به آدمی این زمان را می دهد که توانایی های خویش را باز شناسد. فیلسوف اُرُد بزرگ

اشک یک ستمدیده، صدهزار گلوله را دفن می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ

​

در تاریکترین شب های ستم، روشنترین ستاره های رهایی زاده می شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ

چه نشانی از بد اندیش بجاست؟ هیچ. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
گردن کشان، خیلی زود، برده آدمهای بدکردار می گردند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نفرین به دلی که آه ستمدیدگان را نمی شنود، و دست گیر آدمیان نمی شود. فیلسوف اُرُد بزرگ

خشم و زور، یکی از ابزار ناراستی برای ماندن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 

در زندگی نادان، سرانجام یک گره، هزاران گره باز نشدنی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

چه بسیار گردن کشانی، که به آنی، دچار زبونی شدند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمهای بدکردار، همگان را برای رسیدن به خواسته های خویش، ابزار می سازند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خاموشی بیشه نبرد، فریادها در سینه دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خودکامگان، خط قرمزی بر شادی های مردم می کشند چرا که جامعه غمگین انگیزه ای برای بهروزی ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ

​

ره آورد گفتگو با نادان، دو چیز است : نخست، از دست دادن بخشی از زندگی، و دیگری، گرفتار شدن در گمان پوچ و بی ارزش. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در زندگی نادان، سرانجام یک گره، هزاران گره باز نشدنی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ارمغان کُرنش در برابر نادان، سختی دو چندان است. فیلسوف اُرُد بزرگ

نمی توان امید داشت آدم های کوچک، رازهای بزرگ را نگاه دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اندیشه آدم کوچک، از پرداختن به ریشه در هراس است، او تنها دوست دارد درگیر شاخه و برگ و حاشیه شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمهای کوچک، رازهایشان هم کوچک است، نگاه آنها چه زود پر می شود و لبریز. فیلسوف اُرُد بزرگ

آدمهای کوچک، در بهترین هنگامه هم، بهانه های فراوان برای انجام ندادن مسئولیت های خویش دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

نمی توان امید داشت آدم های کوچک، رازهای بزرگ را نگاه دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

هر حماقتی، شجاعت و بی باکی نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

قهرمان های آدمهای کوچک، همانند آنها زود گذرند. فیلسوف اُرُد بزرگ